ویولا،ویولنسل، کنترباس ساختمانی مشابه ویولن دارند مانند ویولن نواخته نیز می‌شوند.چگونگی نواختن سازهای زهی _تکنیک های گوناگون نواختن این سازها _سبب جلوه های صوتی متنوعی است که آنها می‌توانند پدید آورند.
متداول ترین تکنیک ها در نواختن زهی ها عبارتند از :
1. پیتسیکاتو (Pizzicato)
پیتسیکاتو یا زخمه زدن بر سیم : نوازنده اغلب در این شیوه با یکی از انگشت های دست راست بر سیم ها زخمه می‌زنند.در موسیقی جاز،کنترباس بیشتر به صورت پیتسیکاتو به کار گرفته می‌شود.
2. دوبل نت (Double note)
در دوبل نت نوازنده با کشیدن آرشه بر دو سیم می‌تواند دو نت را همزمان به صدای در آورد. و همچنین با چرخش سریع آرشه بر سه یا چهار سیم نیز می‌توان سه یا چهار نت کم و بیش _ نه به طور دقیق _ همزمان را نواخت.
3. ویبراتو (Vibrato)
در ویبراتو نوازنده با لمس و نگه داشتن سیم و لرزاندن محل لمس با دست چپ، صدایی لرزان و بیانگر ایجاد میکند. که این سبب تغییراتی جزئی در زیر و بم صدا می‌شود و آن را گرم تر و غنی تر میکند.
4. سوردین (Mute)
با قرار دادن سوردین(شبیه گیره ای کوچک) روی خرک می‌توان صدایی ضعیف تر یا گرفته تر ایجاد کرد.
5. ترمولو (Tremolo)
در این تکنیک نوازنده با حرکت های ریز و تند آرشه بر سیم، صدایی را با سرعت تکرار میکند. این تکنیک در دینامیک قوی سبب حس تنش و اضطراب می‌شود. و در دینامیک ملایم، صدایی سوسو زن و لرزان ایجاد میکند.
6. هارمونیک ها (Harmonics)
با لمس ملایم نقطه های معینی از سیم و کشیدن آرشه ، صدایی بسیار زیر و سوت مانند ایجاد می‌شود.
گرچه ویولن، ویولا، ویولنسل و کنترباس مشابه یکدیگرند اما مانند اعضای یک خانواده تفاوت های نیز دارند.
برخی از سازهای زهی بدون آرشه با زخمه زدن بر سیم‌ها نواخته می شوند. مهمترین این سازها هارپ و گیتار هستند.
هارپ، تنها ساز زخمه ای است که کاربردی گسترده در ارکستر سمفونیک یافته است.
